प्रश्न: प्रभु आपको मानवता में क्या आश्चर्य जनक लगता हैं |

उत्तर :

यही की वे बचपन से जल्दी ऊब जाते हैं , बड़ा होने की जल्दबाजी करते हैं और फिर उसी बचपन के लिए तरसते हैं |

वे अपना स्वस्थ्य गंवाते हैं, पैसे के लिए, और फिर उसी पैसे को गंवाते हैं अच्छे स्वास्थय के लिए |

भविष्य के बारे में इतना सोचते हैं की वर्तमान भूल जाते हैं , फिर न तोह वे वर्तमान में रहते हैं , ना भविष्य में जीने के लिए जिन्दा रहते हैं |

वेह इस तरह जीते हैं जैसे वे कभी नहीं मरने वाले हैं , और ऐसे मरते हैं जैसे वे कभी जिए ही न हो |

e mail courtsey C J Shah

‘મનની મોસમ’ લલિત નિબંધ (4) બારણે દસ્તક પડશે.

"બેઠક"

તૈયારી કરી લઈએ… 

                                                                             જે જન્મે છે તે મરે છે.સાવ સીધી સાદી વાત છે, જે બધા કહે છે. ચિત્ર સાથે કવિતાનો સત્સંગ કરવો છે કવિતા કહે છે.જમનું તેડૂ આવશે તો શું કરીશું?અહી ભય નથી પણ નિર્ભયતા તરફના પ્રયાણ ની  વાત છે  કવિ કહે છે. માણસ મુસાફરીએ જતો ન હોય તેમ તૈયારી કરવાની છે.જીવવાનો આનંદ લૂટતા….જેથી અફસોસ કોઈ ના રહે.

૬૦ ઉપર તમે થાવ  ત્યારે સંકેલવાની તૈયારી કરી લેવી જોઇએ.જેમ પાનખરને સ્વીકારો છો તેમ મનને પણ કેટલાંક સત્યોથી જાગૃત કરાવી લેવું જરુરી છે અને તેમાં નું પહેલું સત્ય છે “ જેટલું જીવ્યા તેટલું હવે જીવવાના નથી.સ્વીકૃતિને બસ આપણી પ્રકૃતિ બનવાની છે, જિંદગીએ  જેટલો સાથ આપ્યો તે સાથ હવે ઘટી રહ્યો છે. મોટી ઉંમરે તીર્થાટન…

View original post 893 more words

વેલેન્ટાઈન દિન નિમિત્તે

"બેઠક"

હું જયશ્રી વિનુ મરચંટ, આપ સહુ, “બેઠક”ના સાથીઓને, વેલેન્ટાઈન દિન નિમિત્તે શુભ કામનાઓ પાઠવું છું કે આપ સહુ પ્રણયને શૃંગારના કંકુ-ચોખાથી પોંખો, એટલું જ નહીં પણ પ્રણય-શૃંગારને સાયુજ્યમાં ઓતપ્રોત કરીને દરેકે દરેક ક્ષણોને જાદુભરી બનાવીને મ્હાલો.  યુગોથી અભિસાર, શૃંગાર અને સાયુજ્યને આદિકવિ વાલમિકીથી માંડી આજના યુવાન પેઢીના અનોખા ગઝલકાર ને કવિ અનિલ ચાવડા સુધીના સૌ પોતાના કવનમાં સમયની માંગ પ્રમાણે આલેખતા આવ્યા છે, છતાં પણ એના યૌવનના થનગનાટમાં કોઈ જ કમી આવી નથી કે નથી એના આકર્ષણમાં ઓટ આવી.  આપ સહુને આજના આ પ્રેમના મહિમાના દિવસે હું એક કોડભરી મુગ્ધાના કુંવારા સપનામાં થનગનતા અભિસાર અને શૃંગારની સફર પર લઈ જાઉં છું કે જે યુવાનીમાં એના પ્રેમી સાથેની પળનીયે જુદાઈ સહન કરી શકતી નથી અને જ્યારે વિરહની એકલતા સહેવી પડે છે તો પોતે “આજન્મ મુક્તા” હિમશીલાના સ્વરુપે જીવવાનો અભિશાપ જીવી રહી છે એવું મહેસૂસ કરે છે. સમય વહે છે ને પછી તો સાથ હોવા છતાંયે જાણે એ અભિસારની ઉષ્મા અને શૃંગારની…

View original post 250 more words

વિનુ મરચંટ વાર્તા સ્પર્ધા – 2017 (14)સમય સારણી

"બેઠક"

વિજય શાહ

એક વિસ્મય જ સમજોને મોટાભાઇ પ્રકાશને બ્રેસ્ટ કેન્સરનું નિદાન થયું, સામાન્ય રીતે આ કેન્સર તો સ્ત્રીઓને અને તે પણ ૩૫ કે ૪૦ વર્ષની વયે થાય…પ્રકાશભાઇને તો રોગ થવાની શક્યતા જ નહીંવત કારણ કે ખવા પીવામાં સંપૂર્ણ સંતુલીત જીવન..રોજ સવારે પંદર મીનીટ યોગ અને ધ્યાન ૩૦ મીનીટ, પાર્કમાં જોગીંગ અને બહારનું ખાવાનું નામ માત્ર નહીં. હજી પ્રિયાભાભી કોઇ છુટ છાટ લે પણ તે બંનેની છોકરી મીતાલી મેડીકલનાં પહેલા વર્ષમાં તેથી ઘરમાં બીન તંદુરસ્ત ખાવાનું આવે તો મમ્મીનું આવીજ બને..અને ખખડાવતા કહે બહારનું ખાવું હોય તો જરા તેમના રસોડામાં એ ખાવાનું બનતું હોય ત્યારે જરા જઇને આંટો મારી આવોને?  ખાવાના ઉપરાંત પેસ્ટી સાઈડ અને રસોઇઆનાં હાથની ગંદકી પણ જોવા મળશે.”

પ્રકાશભાઇને છાતીમાં ક્યારેક ક્યારેક દુખતુ હતુ પણ તે ક્યારેય સ્વિકારી નહોંતા શકતા કે તેમને છાતીનું કેન્સર હોઇ શકે.. હા તેનાં મોટાબેન મીરા બેનનાં મૃત્યુ સમયે ખબર પડી હતી કે તેમને છાતીનું કેન્સર છે અને તે ખુબ જ વીસ્તરી ગયુ હતું…

View original post 1,417 more words

રસદર્શન-૨

શબ્દોને પાલવડે

મારી બંસીમાં…કવિ શ્રી સુંદરમ..

મારીબંસીમાંબોલબેવગાડીતુંજા,
મારીવીણાનીવાણીજગાડીતુંજા.

ઝંઝાનાઝાંઝરનેપહેરીપધારપિયા,
કાનનાંકમાડમારાંઢંઢોળીજા,
પોઢેલીપાંપણનાપડદાઉપાડીજરા,
સોનેરીસોણલુંબતાડીતુંજા.  …મારીo

સૂનીસરિતાનેતીરપહેરીપીતાંબરી,
દિલનોદડૂલોરમાડીતુંજા,
ભૂખીશબરીનાંબોરબેએકઆરોગી,
જનમભૂખીનેજમાડીતુંજા. …મારીo

ઘાટેબંધાણીમારીહોડીવછોડીજા,
સાગરનીસેરેઉતારીતુંજા,
મનનામાલિકતારીમોજનાહલેસે
ફાવેત્યાંએનેહંકારીતુંજા.  …મારીo

– સુંદરમ્

 રસદર્શનઃ

ગાંધીકાલીનકવિઓમાંનાઊંચીકોટિનાઅગ્રણીકવિએટલેસુંદરમ. ‘સુંદર‌મ’ તેમનુઉપનામઅનેમૂળનામત્રિભુવનદાસપુરુષોત્તમદાસલુહાર. તેમણેએકલીટીમાંપ્રેમનુંઉપનિષદલખ્યુંછે, વિરાટનીપગલીમાંપ્રભુદર્શનકરાવ્યુંછેતોપુષ્પતણીપાંદડીમાંપ્રકૃતિસહિતપરમતત્ત્વનીઅદભૂતવાતપણકરી

View original post 514 more words

વિજય્નું ચિંતન જગત -નવમા વર્ષમાં પ્રવેશ

નિરંતર બદલાતા તકનીકી વાતાવરણમાં ૮ વર્ષમાં વાચકોનો ભરપૂર પ્રેમ મેળવી  નવમાં વર્ષમાં પ્રવેશતા બ્લોગ ગર્વની બાબત છે.

બારી બારણાં વિનાની નિશાળ.

શબ્દોને પાલવડે

બારી બારણાં વિનાની નિશાળ.
એક મોટાં ખુલ્લાં વર્ગમાં
બધાં ભણી રહ્યાં છે..
શિક્ષક વર્ગમાં આવતા નથી,
છતાં બહું બધું ભણાવે છે!
હોમવર્ક આપતાં નથી.
સીધી પરીક્ષા જ લે છે.
બહું ઓછાને પાસ કરે છે
ને બહું વધારે જણને,
શિક્ષા કરે છે!
આપણા બધાનો આ શિક્ષક
કોઈએ જોયો છે? ના?
કંઈ વાંધો નહિ.
વર્ગમાં શાંતિથી અને ધ્યાનથી સાંભળજો ને!
બંધ આંખે પણ,
એના હાથે પાસ થતા
જોઈ શકાશે..

 

View original post

GUNVANT SHAH’S BIRTHDAY. INTERVIEW WITH DIVYA BHASKER, BY ESHA DADAWALA

Tahuko

‘પ્રત્યેક ધનવંત, યશવંત, ગુણવંત આખરે તો નાશવંત’

એ લખે છે ત્યારે એમની કલમને શબ્દોની સાથે ટહુકા ઊગે છે. એ બોલવા ઊભા થાય છે ત્યારે માઇક ગેલમાં આવી જાય છે. એ વિચારે છે ત્યારે એક નવું જ ચિંતન જન્મ લે છે. એમને એટેક આવ્યો અને એ સર્વાઇવ થયા ત્યારે સુરેશ દલાલે કહેલું, ‘ગુણવંત નહીં, આપણે બચી ગયા છીએ..!’ માની જેમ જ એ ભાષાની કાળજી લે છે. ‘માતૃભાષા વંદના યાત્રા’-સાથે એ ગુજરાતભરમાં ફરીવળે છે. તેમના પડખામાં ગુજરાતી ભાષા સલામતી અનુભવે છે. જાણીતા સાહિત્યકાર પદ્મશ્રી ગુણવંત શાહ આજે 78 વર્ષના થશે. એમના જન્મદિવસ નિમિત્તે એમણે એષા દાદાવાળા સાથે ખાસ વાત કરી હતી.તમે રાંદેરમાં જન્મ્યા, વડોદરા રહો છો. રાંદેર યાદ આવે?

ગુણવંત શાહ: એક પ્રસંગ મને યાદ આવે છે. રાંદેરમાં અાસિમ રાંદેરી કરીને જાણીતા શાયર. હું જ્યારે અમેરિકા ગયો ત્યારે સાનહોઝેમાં પહેલીવાર આસિમચાચાને મળ્યો. 98 વર્ષની ઉંમરે એમણે થ્રી-પીસ સૂટ પહેરેલો. એ ઉંમરને ખાઇ ગયા હતા. એમણે એક વાક્ય કહ્યું, જે હું ભૂલી શકું…

View original post 214 more words