નામ અમેરિકા

 

નામ અમેરિકા
લોકો માને આને તકોનો દેશ
 
૧૫ વર્ષે એટલુ કહીશ કે
આ દેશ કાયદાના માન ને લીધે જીવવા લાયક
સખત મહેનતુ હો તો રહેવા લાયક
ખુબ ભણેલા હો અને નવુ ભણવાની તૈયારી હોય તો જ તકો ઘણી
 

કહેજો મને

ઘુવડની આંખમાં છુપાયેલ
મારો સુરજ
ખોવાયો છે
કોઇને મળે તો કહેજો મને

સિતારોનાં જંગલમાં
ભમતો શુભ્રોજ્વલ શશી
ખોવાયો છે
કોઇને મળે તો કહેજો મને

મૃગલીની આંખમાં
રમતુ મારું ચપળ શમ્ણુ
રોળાયુ છે
કોઇને મળે તો કહેજો મને

બાળક્ની ચંચળતામાં રમતુ
સોનલવરણુ યૌવન
અટવાયુ છે
કોઇને મળે તો કહેજો મને

વાતોનાં વમળમાં
વહેતું મારા પ્રેમનું તરણું
ક્યાંય ના અટવાય
એટલું વિભુને કહેજો તમે

મેડીબંધ તેડુ

હે પ્રભુ !
લાતુર પછી ભુજ.. અંજાર.. મોરબી
અને કેટલાય નાના ગામોથી
તેડ્યાં તે અનોકોને મેડીબંધ
કે
હતી કંઇ ક્ષતિ નિર્માણની જે તેં પકડી
લાખોનો lot એક જ ક્ષણમાં કર્યો તે reject..

કંઇ કેટલાય દબાયા..
કંઇ કેટલાય ભીંસાયા..
કંઇ કેટલાય રીબાયા..

અનેકોની આ અસહ્ય પીડાનો દાતા
ક્ષમા કર પ્રભુ !

રોકી દે આ તાંડવ પૃથ્વી પર..!
બાળ અમે સૌ તારા. માફ કર !
અને આપ વરદાન શાંતિનું
બને સૌ બચેલા માટે ભાંગ્યાનાં ભેરુ!

(ભુજ ધરતીકંપનાં દ્રશ્યો ટીવી ઉપર જોતા ઉદભવ્યું)

સનાતન જીવન

મૃત્યુ દરેક રૂપે
દરેક સ્તરે કહે છે એક જ વાત!
‘જિંદગી તો બેવફા છે!’
ભવાંતરો થી વિધવિધ રૂપે આવે
મુખવટો બદલ્યા કરે!તો?
પ્રેમ કરીશુંને મૃત્યુને?
ભરપુર જિંદગી જીવ્યા બાદ
એના બીજા ચહેરા જેવા
મૃત્યુને પણ ચાહીશુંને?

જો થઇ શકે તો
કંઇક એવુ કરીયે કે
આ જન્મ અને મૃત્યુના ફેરા ટળે અને મળે
સનાતન જીવન ને ન આવે કદી મરણ

સાહસ

સિંહબાળ

મારી અંદર હું વસુ
મને હસતો કે રડતો જોઇ
એ પણ હસે કે રડે

પણ જ્યારે મારામાંનો હું મારાથી જુદો થાય
ત્યારે ના મળે હાસ્ય કે રુદનની અનુભુતી
પણ જુદા થવાથી થાય કો’ અનન્યાનુભુતિ

રાગ અને દ્વેષ્નાં બંધનોથી બંધાયેલ
મારામાંનો હું જ્યારે મારામાંથી છુટો થાય
ત્યારે સમજાય મને કે
મારામાંની અનેક નબળાઇઓ તે ‘હું’માં નથી
ખરેખર તો હું
એ બાકર બચ્ચામાં ભુલું પડેલું સિંહબાળ
સિંહને ટોળાની શું જરુર?

મારા શરીરે કેદ થયેલો આતમરામ
જાગે અને એને સમજાય કે
આત્મા કર્તા નથી..ભોક્તા નથી..
એતો સિધ્ધ સ્વરૂપી અનંત પિતાનું સંતાન

ભુલું પડ્યુ બાકર બચ્ચા મહીં
એથી કરતો બેં..બેં..બેં..
I ને બદલે કરતો My..My..My..

પથિક

જિંદગી
તારા પથ પર
પથદર્શનની લગની લગાવી
બનું પથિક
અન્યનાં પથદર્શન કાજ